Wetgeving over alcohol

Er bestaan verschillende wetten voor het regelen van de productie, het schenken en de verkoop van alcohol en voor het rijden onder invloed. De productie van alcoholhoudende dranken is gereglementeerd, vooral met het oog op kwaliteitsnormen en om economisch-fiscale redenen (taksen).

Wetswijziging 31 december 2009:

Op 31 december 2009 werd in het Belgisch Staatsblad de wetswijziging gepubliceerd over de leeftijdsgrenzen voor het verkopen en schenken van alcohol aan jongeren.

Het gaat om een wijziging van de wet van 24 januari 1977 "betreffende de bescherming van de gezondheid van de gebruikers op het stuk van voedingsmiddelen en andere producten". Deze wetswijziging werd van kracht op 10 januari 2010.

In essentie zegt de wetswijziging het volgende: Het is verboden om alcohol te verkopen, te schenken of aan te bieden aan –16-jarigen. Met alcohol bedoelt men álle alcoholhoudende dranken. Sterke drank mag je niet verkopen, schenken of aanbieden aan –18-jarigen (cf bestaande wetgeving hieronder). Van elke persoon die alcohol/sterke drank wil kopen mag gevraagd worden zijn leeftijd aan te tonen.

Wet van 28 december 1983:

Deze wet regelt en controleert het verstrekken van sterke dranken en het daarbij horende vergunningsrecht. Artikel 13 van de wet bepaalt dat het verboden is sterke drank te schenken of gratis aan te bieden aan minderjarigen in drankgelegenheden. Ook het verkopen 'om sterke dranken mee te nemen' is verboden. Verder bepaalt de wet wat er verstaan wordt onder sterke drank:

  • alle producten van de GN-codes 2207 en 2208 met een effectief alcoholvolumegehalte van meer dan 1,2% vol, ook wanneer deze producten bestanddeel zijn van een product uit een ander hoofdstuk van de gecombineerde nomenclatuur van het gemeenschappelijk douanetarief van de Europese Gemeenschappen;
  • producten van de GN-codes 2204, 2205 en 2206 met een effectief alcoholvolumegehalte van meer dan 22% vol;
  • gedistilleerde dranken die producten al dan niet in oplossing bevatten.

Deze complexe definitie is een gevolg van de wetswijziging in 1996 waarbij de definitie "drank waarvan het alcoholgehalte, bij een temperatuur van twintig graden Celsius, meer dan tweeëntwintig volumeprocenten bedraagt" drastisch gewijzigd werd door middel van een artikel uit het KB van 1992 betreffende de structuur en de accijnstarieven op alcohol en alcoholhoudende dranken.

De wet op de beteugeling van de dronkenschap van 14 november 1939:

Openbare dronkenschap is strafbaar volgens de besluitwet van 14 november 1939 betreffende de beteugeling van dronkenschap. Dezelfde wet verbiedt onder andere ook het opdienen van 'dronkenmakende' dranken aan iemand die kennelijk dronken is, iemand doen drinken tot hij dronken wordt, iemand opzettelijk tot dronkenschap brengen met ziekte, werkonbekwaamheid of de dood tot gevolg, uitdagingen tot drinken voorstellen of aanvaarden. Het is ook verboden zonder 'aannemelijke reden' alcoholische dranken te schenken aan iemand jonger dan zestien jaar.